ارتودنسی مجدد + دلایل انجام آن
ارتودنسی مجدد شاید مسئله جذابی برای افرادی که قبلا این روش را امتحان کرده اند ، نباشد اما در برخی موارد اجتناب ناپذیر می باشد. ارتودنسی مجدد ممکن است حتی برای افرادی که آن را دوست دارند نیز دوست داشتنی به نظر نرسد ، اما دلایل انجام خود را دارد. دلایل متعددی وجود دارد که یک فرد بخواهد مجدداً این درمان را انجام دهد که در مقاله پیش رو به آن خواهیم پرداخت. در این مقاله ابتدا به دلایل ارتودنسی مجدد اشاره میکنیم ؛ در ادامه به عوارض و در نهایت به هزینه آن خواهیم پرداخت.
مشکلات بعد از ارتودنسی
حرکت دندان ها بعد از اصلاح دندان ها متوقف نمی شود چون رشد انسان هیچگاه به صفر نمی رسد. اگرچه رشد افراد پس از بلوغ به حداقل می رسد و رشد قابل توجهی بعد از سنین رشد روی نمی دهد اما بهرحال درجات کمی از تغییرات ، پس ازین سن نیز رخ می دهند. حرکت دندان ها بعد از درمان هم کاملاً متوقف نمی شود و با درجات و میزان خاصی تغییراتی رخ خواهد داد. مهمترین مشکل این روش همین حرکت دندان پس از درمان است که اغلب با استفاده از نگهدارنده (ریتینر)ها قابل مدیریت است.
دندانها و کلاً محیط دهان ، مانند سایر بافت های بدن در حال تغییر می باشند و برای اینکه این تغییر تحت کنترل باشد باید شرایط را تا روز آخر درمان حفظ کرد. درست است که حرکت دندان ها بعد از این روش متوقف نمی شود اما می توان با رعایت پروتکل های استفاده از نگهدارنده ها ، این حرکات را می توان کنترل کرد. در صورتی که این کنترل رها شود و از مدیریت خارج شود ، منجر به برگشت نتایج می شود و درمان انجام شده را تبدیل به یک ارتودنسی ناموفق خواهد کرد.
ارتودنسی ناموفق
یکی از مهمترین دلایل ارتودنسی مجدد ، درمان ناموفق قبلی است. درمان قبلی به چند دلیل عمده می تواند شکست خورده باشد:
- اول اینکه دکتر قبلی طرح درمان نادرستی تجویز کرده باشد و به همین دلیل درمان ناموفق تمام شده باشد. این مورد اغلب در مواردی پیش می آید که دکتر ، متخصص ارتودنسی نبوده باشد. لازم است تاکید شود که فقط متخصص ارتودنسی صلاحیت انجام این درمان را دارد.
- دومین دلیل عمده درمان ناموفق قبلی ، برگشت درمان ارتودنسی می باشد. برگشت نتایج ارتودنسی دلایل مختلفی دارد ولی عدم تجویز نگهدارنده های مناسب و یا عدم تحویل آنها می تواند یکی از دلایل عمده برگشت درمان باشد. دندان ها پس از اتمام درمان باید تا زمانی که بافت های نگهدارنده آنها ترمیم شوند و به حالت اول برگردند ، باید در موقعیت اولیه خود حفظ شوند. این حفظ نتایج توسط نگهدارنده های ثابت(فیکس ریتینر)و نگهدارنده های متحرک انجام می شود. حفظ نتایج با این نگهدارنده ها ، کم از خود ارتودنسی اهمیت ندارد و بدون درنظر گرفتن نگهدارنده ها، نتایج درمان بازمیگردد.
- سومین دلیل عمده درمان ناموفق قبلی ، عدم استفاده و یا استفاده نامناسب ازهمین ریتینرها می باشد. اگر درمانگر یک متخصص ارتودنسی باتجربه باشد و درمان موفق تمام شده داشته باشد و حتی نگهدارنده های مناسبی هم تحویل مراجعه کننده داده باشد ولی درمان شونده ازین ریتینرها بخوبی استفاده نکند ، باز هم درمان ناموفق خواهد بود و نتیجه مناسبی به همراه نخواهد داشت.
انصراف از ارتودنسی
البته همیشه به این شکل نیست که ارتودنسی ناموفق موجب شود که فرد تصمیم به ارتودنسی مجدد بگیرد. گاهی افراد با شروع درمان آن را تحمل نمی کنند و در چند جلسه اول ، از درمان انصراف می دهند . این انصراف ، اغلب در سنین پایین رخ می دهد و افزایش سن و بخصوص دوران جوانی فرد را به این نتیجه می رساند که انجام ارتودنسی مجدد برای وی یک ضرورت است و برای همین این افراد برای بار دوم درمان را انجام می دهند. انصراف از درمان فقط در کودکان اتفاق نمی افتد.
تعداد افرادی که در حال حاضر در حال مهاجرت از کشورمان می باشند ، رو به افزایش است و این افراد اگر ارتودنسی داشته باشند ولی زمانی برای ادامه دادن درمان نداشته باشند ، مجبور می شوند که از درمان فعلی انصراف دهند و ارتودنسی خود را باز کنند تا در صورت نیاز و با توجه به شرایط خودشان در کشور جدید ، ارتودنسی مجدد انجام دهند. انصراف از درمان در شرایط مهاجرت یک دلیل ویژه دارد و آنهم این است که اغلب متخصصین ادامه درمان متخصص ارتودنسی قبلی را نمی پذیرند بخصوص اگر این ادامه درمان از کشور دیگری ارجاع شده باشد.
ارتودنسی مجدد برای جراحی
گاهی درمان اولیه ناموفق موجب روآوردن به ارتودنسی مجدد نیست بلکه تغییر تصمیم خود مراجعه کننده موجب می شود که فرد دوباره درمان را انجام دهد . این حالت در مواردی پیش می آید که متخصص در مشاوره اولیه به مراجعه کننده توضیح داده باشد که نیازمند درمان ارتوسرجری است ولی وی انجام جراحی فک را نپذیرفته و از دندانپزشک خود خواسته که با ارتودنسی فقط دندان های وی را مرتب کند. همین فرد بعد از اتمام درمان دندان ها یا چند سال بعد به این نتیجه می رسد که تغییرات بیشتری را می خواهد و متمایل به انجام جراحی فک می شود.
مسیر مرتب کردن دندان ها ، ازارتودنسی متفاوت است که به منظور جراحی فک انجام می شود و اگر فردی که قبلاً ارتودنسی مرتب کردن دندان ها را انجام داده است ، بخواهد که جراحی فک انجام دهد ، باید دوباره درمان را انجام دهد. به همین دلیل است که متخصصین به مراجعین زیر ۱۸ سال که ناهنجاری فکی دارند توصیه می کنند که تا اتمام رشد ارتودنسی انجام ندهند تا پس از گذراندن سن رشد در مورد اینکه تمایل دارند جراحی فک انجام دهند یا خیر؛ تصمیم گیری قطعی نمایند.
زمان ارتودنسی مجدد
معمولاً دندان ها در ارتودنسی مجدد راحت تر حرکت می کنند و زمان درمان آن کوتاهتر از درمان قبلی است اما طبیعتاً زمان این روش بستگی به میزان برگشت درمان دارد. هر چقدر شدت جابجایی دندان ها بیشتر باشد ، میزان زمانی که باید ارتودنسی مجدد انجام شود طولانی تر خواهد بود. در مواردی که این درمان برای جراحی فک و به منظور آماده سازی آن انجام می شود ، زمان زیادی از یک متخصص گرفته خواهد شد چرا که ابتدا مسیر درمان قبلی باید به حالت اول برگردد و سپس ازین نقطه آماده سازی جراحی فک شروع شود. باید به این نکته توجه کرد که اغلب تصحیح یک درمان ، بیشتر از انجام آن زمان می برد.
ارتودنسی مجدد با ارتودنسی نامریی
ارتودنسی شفاف بهترین گزینه برای درمان ارتودنسی مجدد می باشد و این موضوع چند نکته دارد.
- نکته اول این است که اغلب افرادی که یکبار این درمان را انجام داده اند ، ترجیح می دهند برای بار دوم نمای نازیبای ارتودنسی فلزی را روی دندان های خود تجربه نکنند و برای همین برای انجام ارتودنسی نامریی یا همان الاینرهای شفاف راغب هستند.
- نکته دوم این است که اگر این درمان دراثر برگشت درمان قبلی تجویز شده باشد ، این نامرتبی ایجاد شده جزو درمان های پیچیده نمی باشد و در حیطه انجام با الاینرهای شفاف ارتودنسی می باشد.
- سومین نکته نیز در این است که استفاده از الاینرهای شفاف از نظر ذهنی برای انجام این روش مناسب است چراکه برای درمان شونده جذابیت و تازگی دارند و به آنها این احساس را می دهند که درمان جدیدی برایشان انجام می شود نه ارتودنسی مجدد برای درمان ناموفق قبلی.
در مورد درمان ارتودنسی نامریی قبلاً مقاله مبسوطی در وبسایت تهیه شده است که به علاقه مندان توصیه میکنیم آن را مطالعه نمایند.
شرایط ارتودنسی مجدد
در هر درمانی که انجام می شود به دلیل حرکت دندان ها ، مقداری از طول ریشه آنها کاسته می شود. تحلیل ریشه بطور طبیعی دراین درمان رخ می دهد و اگر این میزان در حد یک چهارم و حداکثر یک سوم طول ریشه دندان باشد ، نگران کننده نخواهد بود. اگر درمان اولیه تحلیل ریشه جدی در دندان ها ایجاد کرده باشد این نگرانی وجود خواهد داشت که درمان مجدد این تحلیل ریشه را بیشتر کند و سلامت دندان به مخاطره بیفتد.
برای حفظ سلامت دندان ، باید به اندازه تاج دندان ، ریشه دندان نیز وجود داشته باشد تا دندان استحکام لازم را داشته باشد. اگر میزان تحلیل ریشه بالاتر از این مقدار بشود ، باید نگران از دست رفتن دندان باشیم. علاوه بر وضعیت ریشه دندانها ، باید سلامت لثه و بافت های نگهدارنده دندان نیز در حدی باشد که بتواند یک درمان مجدد را تحمل کند.
نمونه کار دکترفرزین اصلانی
عوارض ارتودنسی مجدد
همان مسائلی که ممکن است در درمان اولیه به عنوان عوارض رخ دهند ، در این درمان نیز مطرح می باشند و البته در ارتودنسی دوم این مسائل نگران کننده تر می باشند.
تحلیل ریشه در این روش نگرانی جدی دارد و باید متخصص ، نیروهای درمان مجدد را کنترل شده تر وارد نماید و رادیوگرافی های کنترل کننده حین درمان نیز تهیه نماید. با بافت لثه اطراف دندان نیز باید با احتیاط برخورد شود و سلامت آن مداوم چک شود. در صورتی که از ابتدای درمان ارتونسی مجدد ، سلامت لثه و بافت های اطراف دندان مسئله دار باشد ، مشاوره مداوم و چکاپ مرتب توسط جراح و متخصص لثه اجباری خواهد بود.
هزینه ارتودنسی مجدد
هزینه یک ارتودنسی مجدد طبیعتاً بالاتر از درمان اولیه همان شرایط خواهد بود و هر چه شرایط دندان های مراجعه کننده در ابتدای مراجعه پیچیده تر باشد طبیعتاً هزینه درمان آن بالاتر خواهد بود. هزینه این درمان بسته به پیچیدگی های موجود از یک و نیم برابر تا دو برابر هزینه درمان اولیه همان دندان ها بیشتر خواهد بود. اگر مایل هستید در مورد هزینه ارتودنسی اطلاعات بیشتری کسب نمایید ، می توانید به مقاله مبسوطی که در همین رابطه تهیه نموده ایم مراجعه نمایید.
